Anksiyete, insanlığın varoluşundan bu vakte insanlara eşlik eden anlamlandıramadığı sebepsiz kaygılardır. Birtakım bireyler daha az anksiyete yaşarken kimi şahıslar ise çok şiddetli anksiyete yaşayabilirler. Anksiyete bozuklukları, bu endişelerin daha alevli olduğu kişiyi günlük fonksiyonlarından uzaklaştıran hastalıkların bütününe verilen isimdir.
Mesela anksiyeteli bir çocuk, ebeveynlerinden biri geç kalınca ya da telefonuna karşılık vermeyince apansız makûs şeyler olduğuna dair kaygılar duyabilir ve bütün aileyi ayaklandırabilir. Gece telefon çaldığında makûs haber alacağı gerekçesiyle telefona cevap vermeyebilir. Öbür bir anksiyete bozukluğunda da kişinin birdenbire anlamlandıramadığı halde kalbinde çarpıntı hissi başlar. Bu kişi kalp krizi geçirdiğini düşünerek kendini acil servise atabilir. Hatta kimi bireylerin asansöre binemediği, yardım alamayacağını düşündüğü kapalı alanlarda kalamadığı görülebilir.
Başka bir küme anksiyete bozukluğunda ise hasta rezil olacağı kanısıyla toplum içine giremeyebilir. Yeni bireylerle tanışamayabilir, konuğuna çay götüremeyebilir. Bunların hepsi anksiyete bozuklukları olarak sınıflandırılır.
Her 20 beşerden birinde görülen bu bozuklukların tedavisi de epeyce kolaydır. Anksiyete atağını mecnun dolu koşan bir at olarak nitelendirebiliriz. Anksiyete atağı sırasında kişinin bedeninin denetiminin kendisinde olduğunu düşünmesi atağının azalmasına yardımcı olabilir. Bedenine odaklanmak, ellerini açıp kapatmak, nefes idmanlarını uygulamak mecnun dolu koşan bu atı sakinleştirme konusunda işe yarayabilir.
Marketlerde satılan papatya çaylarından günde iki kere içmek tasayı azaltmada hayli tesirlidir. Kimi olgularda ise bu formüller bir işe yaramayabilir. Bu olgular da konuşarak tedavi sistemi olan psikoterapi yollarıyla, bazen de ilaçlar ile epey kolay formda tedavi edilmektedir.