Sizlere instagram hesabım üzerinden sordum “bir çocuğun başına gelebilecek en hoş şey nedir?” Verdiğiniz yanıtlar; sevgi hürmet dolu bir aile, gözüne bakarak irtibat kurulması, psikolojisi sağlam bir anne baba, şartsız sevgi verilmesi, sevgi dolu bir konut, güzel ve güzel bir anne baba, sağlıklı ve şuurlu bir ebeveyn….” Diye uzayıp giden bir liste aldım. Bir çoğunuza katılmakla birlikte bir çoğunuza da katılmadığımı belirtmek isterim. Bence bir çocuğun başına gelebilecek en hoş ve en şanslı şey şuurlu bir ebeveyne sahip olmaktır. Bir çocuğun başına gelebilecek en şansız olay ise bilinçsiz bir ebeveyni olmasıdır. Pekala bu şuurlu ebeveyn dediğimiz şey nasıl bir şey?
Bilinçli ebeveyn aslında mükemmel, üstün, şahane ve her şeyi yanlışsız yapan, çocuğunu daima keyifli eden yahut memnun bir yuva sunan ebeveyn demek değildir. Gereğince düzgün bir ebeveyn olmak çocuğunuz için kâfi olacaktır. Gereğince düzgün bir ebeveyn nasıl oluruz?
Çocuklar sanıldığının tersine tek bir yanlış hareketle suya atılmış şeker üzere eriyen varlıklar değiller. Her şeyi gerçek yapın bir şeyi yanlış yaptığınızda tüm his dünyaları etkilenmez kimi şeyleri kendi içlerinde halledebilirler. Her şeyi gerçek yapıyor olmak sizi şuurlu bir ebeveyn yapmaz. Hatta tersine bu bilinçsiz bir ebeveyn davranışıdır. Şuurlu ebeveyn olmak demek çocuğun muhtaçlıklarını gözettiği kadar kendi gereksinimlerini, hudutlarını, sürecini önemseyen ebeveyndir. Çocuğunuzun geceler boyunca ağlamasına sabır gösterirken yapacağınız hayıflanmalar birer yanılgı değildir. Şuurlu ebeveyn insan olduğunun şuurunda ve farkında olan ebeveyndir. Çocuğuna gösterdiği şefkati, sevgiyi, merhameti kendisinden esirgemeyendir. Yani şuurlu bir ebeveyn olmak için kütüphanelerce kitap okumanız, sayısız seminere katılmanız ya da saçınızı süpürge etmenize gerek yoktur.
Haydi gelin bunu bir metafor ile anlatalım ki daha rahat anlaşılsın; artık bir elinizde boş bir sürahi başka elinizde de boş bir bardak düşünün. Sürahinin içerisinde su yokken bardağı doldurabilir miyiz? Veyahut bardak dolu ve sürahi boşken bardağın içerisindeki su sürahiyi doldurmaya yetebilir mi? Doğal ki dolduramaz yahut bardaktaki suyu sürahiye yetiştiremeyiz. Bardağı doldurabilmemiz için sürahimizin içinin dolu olması gerekmektedir. Bu metaforda kullanılan sürahi sizin kendiniz ve bardak çocuğunuzdur. Siz ebeveynler kendinize vermediğiniz sevgiyi, sabrı, şefkati çocuğunuza veremezsiniz. Verdiğinizi tez edebilirsiniz lakin bu yalnızca bir argüman olarak kalır.
Peki kendi sürahimizi nasıl doldurabiliriz?
-Kendi terapi sürecimizden geçtikten sonra ebeveyn olmak ya da ebeveynlik serüvenimiz içerisinde bu sürece yer açarak.
-Her şeyin bittiğini düşünmeden yolun neresinden dönersek kar niyetiyle hareket ederek.
-Çocuğunuzu tanımaya ve gereksinimlerini saptayarak bunlara nazaran hareket ederek.
“Bu unsurları nasıl gerçekleştirebiliriz?” Sorusunu soruyorsanız şayet buna da yanıt verebilirim. Bu unsurları gerçekleştirmek için bir aile danışmanlığı hizmetine başvurabilirsiniz. Orada danışmanınız aile içerisinde tıkanmış alanlar var ise bunları nasıl çözeceğinizi size öğretecek buna yönelik gerçek yönlendirmelerini sağlayacaktır.
Bende ülküleri doğrultusunda ilerleyen bir aile danışmanı olarak ailenizin bu sürecinize eşlik etmeyi isterim. Randevu ve bilgi için profilimi ziyaret edebilirsiniz..