Bizi rahatsız eden olaylar mı, yoksa sahip olduğumuz niyetlerimiz mi?
Geçen gün danışanlarımdan biri ile seans sırasında şöyle bir şey dedi.
“Hocam erkek arkadaşımla bugün tartıştık, ben anladım artık bana kıymet vermiyor, beni sevmiyor”
Nasıl kapıldın bu niyete diye sordum.
“Whatsapp’tan geçen gün ileti yazdım, bildirisi gördü lakin bana saatler sonra yanıt verdi”
Başka bir şey oldu mu pekala dedim, Hayır olmadı diye karşılık verdi.
Mesajına geç yanıt verdiği için mi sana bedel vermediğini düşündün diye sordum.
“Evet hocam, paha verseydi yanıt yazardı dedi”
Bir öteki ikili nazaran hiç sorun oluşturmayacak bir husus, farklı bir çift için ya da kişi için sorun oluşturabiliyor.
Bilişlerimiz, niyetlerimiz, çocukluklarımızda yaşadıklarımızla şekilleniyor. Örneğin kedi köpek korkusu da bu türlü. Çocukluğunda annesinin kediden korktuğunu gören bir çocuk, yetişkin olduğunda kediden mana veremediği bir biçimde korkar. Ancak orada asıl korktuğu kedi değildir. Çocukluğunda şuuruna yerleşen niyet ve algıdır. “Kediden korkulur”.
Örnekteki danışanımın da yaşadığı buydu. Şayet anında kendisine karşılık verilmiyorsa, kendisine kıymet verilmiyor fikri.
“Seninle biraz bilişsel alanlarımıza çalışacağız. Seni rahatsız eden olay, whatsapp’tan yazdığın iletiye saatler sonra erkek arkadaşının dönmesi. Nasıl hissettirdi bu olay sana kendini?
-Değersiz hissettirdi
“Peki 1 ile 10 ortasında puanlarsan kaç verirsin bu değersizlik hissine”
-9 veririm hocam
“Ne geçti o anda aklından?”
-Hemen yanıt vereceğini düşündüm, dönmeyince beni sevmiyor bana kıymet vermiyor diye düşündüm
“Sana paha vermediğinin delili ne?”
-Onun için o kadar önemsizim ki, değerli olsam çabucak yanıt verirdi, bekletmezdi
“Bu düşünceni onaylamayan neler var bağlantınızda? Sana kıymet vermemesi dışında neden geç dönmüş olabilir bildirisine, haydi biraz beyin fırtınası yapalım”
-Toplantıda olabilir, işi çok ağır olabilir, o anda uygun olmayabilir
“Bu durumu öbür arkadaşlarına anlatsan sana ne söylerler?”
-Arkadaşlarım yanıldığımı söylüyor daima. Aslında beni sevdiğini biliyorum. Ne söylersem yapıyor, canım bir şeye sıkılsa çabucak beni neşelendirmeye çalışıyor.
“Peki öteki bir arkadaşın birebir durumu sana anlatsa ne önerirsin arkadaşına?”
-Saçmalama derim, bildirisine geç dönmüş olması sana kıymet vermediğini göstermez derim. Bir işi vardır o anda derim
“Bu durumda sana hala bedel vermediğini düşünüyor musun?”
-Immm… galiba düşünmüyorum. Evet toplantıda olduğunu da söyledi aslında ancak, ben tekrar de kıymet vermediğini düşündüm
“Şu an 1 ile 10 ortası puan vermeni istesem, birinci başta bahsettiğin değersizlik hissine, kaç puan verirsin?
-3 verebilirim.
“Peki, seninle bir sonraki seans imajinasyon çalışacağız. Bakalım değersizlik hissin aslında ömrünün hangi periyodundan kaynaklanıyor.”
Ne demiştik yazının başında? Bizi rahatsız eden olaylar mı, yoksa sahip olduğumuz kanılarımız mi?
Bir olaya 10 farklı bireyden 10 farklı reaksiyon gelebiliyorsa, o vakit bizim rahatsızlığımızı oluşturan fikirlerimizdir. Pekala ya bizi rahatsız eden niyetlerimizi oluşturan nedir?
Bu hususta kitaplar yazılır, fotoğraflar çizilir, müzikler bestelenir. Kanılarımızı oluşturan, hayatımızın birinci yıllarında edindiğimiz deneyimler, bilinçaltımıza kazınan hisler ve bu hisler nedeniyle olaylar karşısında oluşan orta inançlarımız.
Henüz hala çocuk konuşamıyorken, anne ya da babası kendisine engelleyici bir halde davranırsa, çocuk bilinçaltına bunu kodlar. Sıkışmışlık duygusu yaşar, lakin bunu dışa vuramaz. Çocuk 2 yaşında annesinin çok bedel verdiği vazoyu kırdığında annesi çok olumsuz reaksiyon verirse, çocuk ağlar fakat bir mühlet sonra oyun oynamaya devam eder. Lakin onu ağlatan annesinin yansısı sonucunda oluşan his yok olmaz ve şuur altı o duyguyu kayıt altına alır. Yetişkinlik periyodunda ise o kayıtlar, ortamını bulduğunda tekrar su yüzüne çıkar. Olaylar karşısında otomatik reaksiyonlara dönüşür.
Sonuçta Ayşe, Whatsapp’tan karşılık geç geldiğinde “işi vardır, nasıl olsa müsait olunca yazar” diye düşünürken, tıpkı durumda Fatma kendini bedelsiz hisseder ve “beni sevmiyor, bana paha vermiyor” der…
Sevgiler
