Anneee tabletim nerede!?
Süratle gelişen ve değişen dünya içerisinde vakit zaman anne babalar da kaybolmuyor değil. Bilhassa teknolojinin hayatımıza bu derece dahil olması, her alanda fonksiyonelliğini arttırması, özel hayatlarımızın, konutlarımızın içine kadar girmesi bir yandan klâsik kimliğimizi muhafazaya çalışırken bir yandan da çağa ayak uydurmaya çalışmak ortasında gelgitler yaşamamıza sebep oluyor. Bu değişimlere ahenk sağlamak, yenilikleri kabul etmek, açık olmak, çoğumuzu önemli manada zorlarken korkuyu, endişeyi ve hastalıkları da beraberinde getiriyor. Teknofobi; teknoloji korkusu, neofobi;yenilik korkusu, fomo; gelişimleri takip edememe kaçırma korkusu bunlardan sadece bir kaçı.
İnternetin yaygın olarak kullanılmaya başlamasından sonra; toplumsal değişimler, bireyselleşmeyi, kişiselleşme yalnızlaşmayı, yalnızlaşma da beraberinde bencilleşmeyi getirdi. Evvelden oynadığımız saklambaçlar yerini pubg’ye, evcilikler farm ville’ye, seksekler candy crush’a bırakmış durumda. Hal bu türlü olunca, bırakın çocuklarımızın toplumsallaşmasını, münasebet kuramayan, kendini tabir edemeyen, internet bağımlısı, paylaşmayı bilmeyen bireyler olma yolunda başarılı (!) temeller atılmasına taban hazırlamış oluyoruz. Bu süreçte anne baba olmak, aile olmak, çocuk yetiştirmek üzere kavramların altını daha kalın çizmek ve yeni koşullara, yanlışsız hallerde uyarlamamız gerekmekte.
İnternetin yanlışsız ve sonlu kullanımının yararları inkar edilemez elbette. Kullanım zaruriliği; iş, okul vb durumlarda hayatımızı kolaylaştırdığı gerçeği yadsınamaz durumda. Lakin oyalansın diye eline tutuşturduğumuz bilgisayarlar, telefonlar biz farkında olmadan çocuklarımızı içine hapsetmekte, ruhsal ve ruhsal açıdan onu yaralamakta, kısa vadede çocuğu rahatlatan anlık krizleri çözen çizgi sinema yahut oyunlar uzun vadede önemli hasarlara ve bağımlılıklara yol açmakta.
İnternet bağımlılığının ruhsal ve fizikî birçok belirtisi vardır; kişi internet başında geçirdiği vakti denetim etmekte zorlanıyorsa,
İnternette vakit geçirmekten ötürü daima yorgun ve uykusuz kalıyorsa,
İnternet başına oturduğunda, planladığından fazla vakit geçiriyorsa,
Toplumsal etrafı ile bağları zayıflıyorsa,
İnternette geçirdiği vakti inkar ediyorsa,
İnternette kendini daha güzel ve memnun hissediyorsa,
İnternette olmadığı vakitlerde huzursuz ve gergin oluyor daima toplumsal hesaplarında ne olduğunu düşünüyorsa,
Toplumsal hayatı yerine internette olmaktan keyif alıyorsa
Ve şayet tüm bunlara tanıklık eden bir çocuğunuz var ise size ‘anne/baba haydi parka gidelim’ demek yerine, ‘anneee tabletim nerede!?’ diyecek demektir.
Sevgilerimle