Dikkat eksikliği bozukluğu toplumda sıklıkla görülen bir rahatsızlıktır. Her yüz çocuğun beşinde ya da on ikisinde görülmektedir. Dikkat eksikliği konusundaki ana sorun genelde bilginin depolanmasıyla ilgili değildir. Çocuklardaki ana sorun bilgi depolandıktan sonra beynin üst katmanındaki başka yerlere çağrılmasındaki fonksiyonunda oluşan sorundur. Ebeveynlerin en büyük şikâyeti ise çocuklarında bir zekâ sorunu olduğunu düşünmesidir. Çocukların zekâlarında hiçbir sorun yoktur hatta sıklıkla çok zeki çocuklara da rastlanmaktadır. Genelde en çok ödev yaparken zorlanırlar, kaygılanırlar, dikkatleri dağılır. Ödev yaparken en besbelli özellikleri dersin başından daima kalkmak istemeleri, vakitlerini, programlarını planlayamazlar. Dikkat eksikliği olan çocuklarda 60 dakikalık bir imtihanı bir gün içerisinde yaptığınızda birinci 5 dakika olağanüstü son 5 dakika ise yapılmayacak yanlışlar yaparlar. Dikkat eksikliğinin en hoş tarifi işlerine gelen olaylara odaklanırken işlerine gelmeyen olaylara odaklanamama kusuru olarak tanımlanabilir. Dikkat eksikliği olan çocuklarda hiçbir zekâ sorunu yoktur lakin hayatlarının muhakkak periyotlarında sıklıkla yetersiz, kusurlu vb. telaffuzlara maruz kalmaktadırlar. Bu çocukların en kıymetli sorunlarından birisi neden sonuç bağı çıkaramıyor olmalarıdır.
Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğunda Tedavi Yöntemleri
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan bireylerde biyolojik bir sorun olmasından kaynaklı akademik hayat için ilaç kullanılması gerekli fakat davranış sorunları için terapinin olması gereklidir. İlaç tedavisi anlatılırken ilacın ne işe yaradığı en sık sorulan sorulardan birisi. Beynin art tarafında ya da öteki kısmında dopamin ve noradrenalin dediğimiz beynin kendi kullanmış olduğu unsurları belirli bir müddet için beynin ön kısmına beynin şefi dediğimiz temel monoton olaylara, ders çalışmaya, planlamaya beynin az husus olan kısmına o unsur belirli bir mühlet için çağrılmaktadır. Çocuk o mühlet içerisinde ders çalışıyor ve tüm bilgiler beyninde kalıyor ve hayatı boyunca bunları kullanabiliyor. Bunların sonucunda ise;
Çocuk arkadaşları tarafından kabul edilebiliyor.
Başarısız olarak isimlendirilirken muvaffakiyet olabiliyor.
Kendi arkadaşları ortasındaki oyunlara davet edilebiliyor.
Toplum tarafından dışlanmış olan çocuklar kendileri üzere dışlanmış olan çocuklar toplumun istediği üzere bir insan olamayacaksam hasebiyle toplumun istemediği üzere bir insan olurum diyerek kendi ortalarında yanlış arkadaşlıklar kurabiliyorlar.
Bu sebeple ilaç tedavisi kullanıldığında çocuğun yalnızca akademik hayatını değil ilerde evleneceği, toplum tarafından kabul edilebilen, daha keyifli, daha huzurlu, keyif alarak hayat yaşayabilme kapasitesi olan çocuğun bu rahatsızlık yüzünden buna erişemiyor iken kendisine vermiş olunmaktadır. Davranış tedavisinde ise anne, baba, çocuk, öğretmen ve terapistin içerisinde olduğu ve temel olarak terapistin şeflik yaptığı davranış sisteminin uygulanmasına denir. Ailenin eğitilmesi ise bu sistemin en kıymetli kısmıdır. Dikkat eksikliği olan çocuklar şayet erken tedavi edilmezse ilerde karşı koyma- karşı gelme bozukluğu ve davranım bozukluğu olarak isimlendirdiğimiz 15 yaşından sonra çok güzel olmayan rahatsızlıklara dönüşebilmektedir.
