Başkalarını bilerek aldatmak maksadıyla söylenen palavralar, gerçek palavralardır. Aslında çocukların palavraları, yetişkinlerin palavralarının yanında suçsuz kalır. Zira; onların palavraları aldatma hedefi gütmez.
Çocuk gerçeği güzel değerlendiremediği için, gördüklerini çarpıtarak anlatır ve uydurur. Kimi ana-baba çocuğun olmamış 3-5 yaş çocuğunun hayal dünyası çok geniş olduğu için inanılmaz hikayeler anlatırlar ve bu periyotta palavra ile palavra olmayanı ayırt edemezler.
Öncelikle palavra söylemeyen çocuk yoktur. Çocuklar taklit etme yoluyla başka çocukları ya da yetişkinleri gözlemleyerek palavra söylemeyi öğrenebilir.
Çocuklar olmasını istedikleri şeyler için palavra söylerler. Ya da kurgulanmış ve kendi içinde tutarlılığı olan palavralar bunlar ilgisiz ve anlayışsız ebeveyn ortamında yetişen çocuklarda görülür.
EBEVEYNE ÖNERİLER
1.Anne babaların çocukların palavralarına reaksiyon verme metotları bu davranışı ortadan kaldırabilir, güçlendirebilir ya da hayat uzunluğu devam ettiren bir alışkanlık haline getirebilir.
2.Çocukların uydurduğu gerçek dışı kıssalar ve masallardan ürken onların bu türlü hayaller kurmasını engelleyen anne babalar palavra söylemeyi istemeseler de güçlendiren bilirler kelamda palavralar yanılgı olarak görülmemelidir.
3.Çocuğa takdir etme konusunda cimri davranılmalıdır zira çocuk birden fazla sefer onaylanma gereksinimiyle da palavra söylüyor olabilir
4.Çocuğu gerçeği söyleme konusunda cüret verilmelidir dürüst davrandığında anne babanın memnuniyetini çocukla paylaşması güzel bir ödül olabilir.
5.Çocuğun tavır ve davranışlarına karşı eleştirel ve yargılayıcı olmaktan kaçınılmalı yaramazlık ve kusurlarının bir kısmını görmezlikten gelinmelidir.
6. Çocuğa daima yapılmaması geç kendi davranışları hatırlatmak yerine ondan beklenilen davranışları konuşmak çocuk eğitiminde daha gerçek bir yaklaşımdır.
7. Çocuk palavra söylediğinde bunu onu kanıtlama teşebbüsünde bulunup gerçeğe bağlı kalması konusunda ısrar etmek olumsuz sonuçlar doğurabilir Çocuğun palavrayla yüzleşmesi sağlanmalı fakat söylediği palavrası kabul etmesi için baskı yapılmamalıdır. Burada bir güç gösterisi değil yardım kelam konusu olmalıdır palavrası beğenilen olarak algılamak ya da çocuğu cezalandırmak yerine çocuğun gerçeği görmesine çalışılmalıdır.
UZMAN KLİNİK PSİKOLOG ZEHRA DEMİRHAN
