Zihin o denli harika bir yapıdadır ki hayal ettiği duyguyu yaşar ve hatta vücut devamında psikosomatik belirtiler gösterir. Mesela bir kitap okursunuz,bunun bir macera kitabı olduğunu düşünelim, her karakter her olay gözünüzde canlanır. Heyecanlanırsınız, kalp altışlarınız hızlanır. Bazen tüm bedeninizi ateş basar. Meğer gözünüzün önünde olan tek şey harflerdir. Pekala yalnızca harfler topluluğuna bakarak beden ısınız nasıl yükseldi? Zira zihin hayal etti ve vücut hayal edilen bu duyguya tıpkı yaşamış üzere cevap verdi. Yani kendimizi karşımızdakinin yerine koyarak onun bakış açısıyla duruma bakabildiğimizde onunla tıpkı duygulanıma sahip olacağız demektir. Karşımızdakinin hissine eşlikçilik etmek onunla irtibat kurabilmenin en kıymetli basamağıdır. Zira hepimiz bizi anlayan beşerlerle birlikte olmak isteriz. Anlaşılmayacağımızı düşündüğümüzde konuşmak bile istemeyiz. Anlaşılmak, hislerimizin görünür olması emeliyle birçok sanat kısmı doğar. Herkes kendi bakış açısıyla ve yeteneğiyle hissini yansıtmak ister. Bu hususta Hazreti Mevlananın çok kıymetli bir kelamı var.’ Ne kadar bilirsen bil anlattıkların karşındakinin anladığı kadardır.’ Bu sebeple anlamak faal bir süreç gerektirir. Bir insanı anlamak için herkesin farklı pencereden baktığını bilmek gerekir.
Empati bize ne kazandırır?
Öncelikle farklı bakış açıları geliştirmek, hayatı anlamlandırma ve kendi zihin dünyamızı geliştirme ismine çok büyük bir kazanımdır.
‘Kişi kendi için istediğini mümin kardeşi için istemedikçe nitekim iman etmiş sayılmaz’ hadisi şerifinde bize anlatılan ufka erişebilmek için de empati kurmak zorundayız. Kendimiz için istediklerimizi bir de diğerlerinin bakış açısından düşünelim. Ya da kendimiz için istemediğimiz şeyleri diğerlerine yapmamızın önüne geçer.
İletşimde yargılamak ve eleştirmek birbirimizi anlamamızın önündeki en büyük engellerdendir. Empati kurarak yaklaştığımızda birbirimize olan ağır yargı ve eleştirlerin önüne geçebiliriz.
Olaya bir de onun penceresinden bakarak onu ,haklı bulalım ya da bulmayalım,onu anlayabiliriz. Bu da bizi kırıcı ve yıkıcı davranmaktan alıkoyar.
Empatik niyet orta yol bulup yeni davranış kalıpları geliştirmemizi sağlar.
Yanlış anlaşılma durumlarının önüne geçer.
Aslında yalnızca anlamak değil onu davranış olarak da gösterebilmek empatinin bir boyutudur. Yaprakları solmuş çiçeğin su muhtaçlığını anlamak değil yalnızca o çiçeği sulamak gerekir.
Birisi bizimle empati kuruduğunda ne olur?Anlaşıldığımızı ve önemsendiğimizi hissederiz. Rahatlama hissi yaşarız.Bazen sorun çözülmese bile yargılanmayan, eleştirmeden yalnızca hissimizi anlamaya çalışan birileri yanımızda olduğunda güzelleştiğimizi hissederiz.
Empatik bağlantının topluma yayılması dileğiyle….