“Nereye gideceğine karar vermek için yalnızca önüne değil her tarafa bakmalısın.”
“Evli” olmak çağdaş toplumlarda bir mecburilik değil, kişinin seçtiği hayat biçimidir. Buna karşın bir çok kültürde evlenmek ve çocuk sahibi olmak bireyin “yaşam döngüsünde” vazgeçilmez bir kademe olarak kabul edilir. Genç yetişkin içinde bulunduğu kültürün toplumsal baskısına ek olarak biyolojik olarak üreme içgüdüsünün de devreye girmesi ile bir an evvel eş seçmek “evlenmek” ve “çocuk sahibi” olmak ister. Elbette yeterli bir evlilik hayatı için evvel âlâ bir eş seçimi yapmış olmak gerekir. Burada eşe yönelimi belirleyen iki kıymetli faktörden bahsetmek istiyorum.
“Eş seçimi” yaparken şahıslar bir biri ile uyumlu ve birebir emele yönelikmiş üzere görünen lakin aslında bir biri ile hiç ilişkisi olmayan hatta birtakım noktalarda zıt tarafta hareket eden, “iki farklı sistemin” tesiri altında kalır.
-Sosyal kriterlere uygun eş seçimi
-Feromonal seçim
Toplumsal kriterlere uygun eş seçimi eğitim, statü, gelir seviyesi, kültür, din, milliyet v.b. faktörlerden oluşur. Feromonal seçim ise biyolojiktir. Genetik olarak sağlıklı kuşak ismine, feromonlar güdümünde karşı cinse yönelimdir. Feromonal eş seçimi sisteminin nasıl işlediği şimdi tam olarak bilinmemektedir. Birtakım bilimsel araştırmalar cilt çekimi diye tabir edilen feromonel çekimin koku yolu ile ortak genetik hastalıkları tanıdığı ve şahısların bir birini cazibeli yahut itici bulmaları duygusu yaratarak, genetik hastalık taşıma riskinin en düşük olduğu kuşakları oluşturmayı sağladığını söylemektedir.
Kişi, koku yoluyla alınan bu bilinmeyen bilgi tesiriyle biri ile düşük toplumsal ahenge karşın birlikte olmak konusunda önüne geçilemez bir istek duyabilir.
Bu durumda kişi çok güçlü cilt çekimi içinde olduğu bir kişi ile sağlıklı bir jenerasyon transferi yapacaktır. Tahminen birçok kültürde, hoş, orantılı fiziği olan insanlara “aşk çocuğu” denmesi tahminen bu müşahede sonucunda ortaya çıkmıştır.
Öte yandan tabiat için uygun olan bu olsa da, ne yazık ki toplumsal bir varlık olan insan eş seçimini artık koklayarak yapma sadeliğine sahip değildir.
Zira tabiat genetik hastalık riski düşük dolaysıyla hayatta kalma talihi yüksek kuşak istese de toplumsal toplum buna ek olarak, etrafına hassas, empati duygusu gelişmiş, muhafaza ve gözetme özelliklerini de taşıyabilen ruhsal açıdan da istikrarlı bir kuşak istemektedir.
O halde yeterli bir eş seçimi bu iki sistemden yalnızca birinin doğrultusunda yapılamaz.
Mevzuyu biraz açacak olursak:
-Aslında onu hiç cazip bulmuyorum fakat kültürel ve toplumsal açıdan bana uygun. Galiba onunla evlenmem mantıklı olur
-Ailelerimiz de bizde aslında taban tabana zıt lakin yanıma geldiğinde ona dayanamıyorum adeta aklım başımdan gidiyor onunla olmak istiyorum. Evleneceğim onunla.
Bu iki örnekte de eş seçimi yönelimi mutsuz ve zahmetli bir evliliğin habercisi.
Birinci örnekteki şahıslar toplumsal açıdan uyumlu lakin duygusal ve cinsel açıdan doyumsuz bir evlilik içinde kalacaklardır. Gergin mutsuz yahut hayata kusmuş hiçbir şeyden zevk almayan insanlara dönüşebilirler.
İkinci örnekte ise toplumsal hayatlarında daima çatışma yaşayacak olan bu çift fizikî açıdan sağlıklı çocuklar yapabilecek lakin o çatışmaların
ortasında ruhsal açıdan sağlıklı çocuklar yetiştirmek ne kadar mümkün
olacaktır.
Âlâ bir eş seçimi bu iki sistemin iştirakinde yapılmalıdır. Seçeceğiniz eş hem cilt ahengi içinde olduğunuz hem de toplumsal olarak uyumunuzun kâfi olduğu kişi olmalıdır.
Burada kusursuz eşleşmeden bahsetmiyorum.
Gereksiniminiz olan şey her iki sistemden de kafi ölçüde ahenk.
Unutmayın, güzel bir evlilik yazgının değil sizin kendinize armağanınızdır.