Hergün eşcinsellik hakkında onlarca soru alıyorum. Sık sorulan soruları burada toplayıp cevaplandırmayı uygun buldum.
Eşcinsellik bir ruh hastalığı mı yahut bedensel bir sorun mi?
Eşcinsellik bir hastalık değildir!
Amerikan Psikiyatri Birliği, 1974 yılında eşcinselliği, resmi ruh hastalıkları listesinden çıkarmıştır. 1992’de ise, bir başka kıymetli kurum olan WHO da (Dünya Sıhhat Örgütü), eşcinselliği hastalıklar listesinden çıkarmıştır. Gey, lezbiyen yahut biseksüel olmak, ne bir hastalık ya da sapkınlık, ne de güzel yahut berbattır – Bu, yalnızca bu türlü olmaktan ibarettir.
Ancak, etraflarının gösterdiği anlayışsızlık ve önyargılar nedeniyle, bir çok lezbiyen ve gey, çok önemli ruhsal (psişik) ve/veya toplumsal sorunlara maruz kalmaktadır. Birebir vakitte bu ayrımcılık siyasetine ve stigmaya maruz kalan bireyler cinsel sorunlar (Cinsel Fonksiyon Bozuklukları) ile karşılaşmaktadır.
Gay ve Lezbiyen çiftler yeterli birer anne baba olabilirler mi?
Evet!
Gey ve Lezbiyenler tarafından yetiştirilmiş çocuklar ile heteroseksüel anne babalar tarafından yetiştirilmiş çocuklar kapsamında yapılan çalışmalarda, çocuklar ortasında, gerek zeka, ruhsal gelişim, toplumsal tavır ve öbür çocuklarla ilgileri, gerekse de cinsel yönelim (kimlik) açısından, hiçbir fark tespit edilememiştir.
Neden dışa açılmak (Coming-out) gey ve lezbiyenler için zordur?
Kendilerine karşı birçok yanlış stereotipi ve önyargılar getirilmesi nedeniyle, Coming-out (dışa açılmak), gey ve lezbiyenler için epey sıkıntı ve sancılı bir süreçtir. Eşcinseller ve biseksüeller, eşcinselliklerinin farkına vardıklarında, birinci evvel kendilerini çoklukla çok yalnız ve farklı hissederler. Birden fazla, eşcinsel kimlikleri ortaya çıktığında, aileleri ve arkadaşları tarafından reddedilmekten ve işsiz kalmaktan korkarlar. Ve eşcinseller, çoklukla başka beşerler tarafından şiddet ve ayrımcılığa maruz bırakılmaktadır.
Gey ve lezbiyenlere nasıl yardım edilebilir, önyargı ve ayrımcılığın üstesinden nasıl gelinebilir?
Gey ve lezbiyenlere karşı olumlu bir tavır, birden fazla vakit eşcinsel arkadaşları olan şahıslar tarafından sergilenmektedir. Bu nedenle, kelam konusu makûs kanıların, insanların eşcinsellerle şahsen yaşadıkları makûs deneyimlerden fazla, daha çok önyargılara dayandığı sonucuna varmaktadır. Öbür bir deyişle, insan, ne kadar çok gey ve lezbiyen tanırsa ve eşcinsellik üzerine ne kadar çok bilgi sahibi olursa, lezbiyen ve geylere karşı da o kadar müspet bir tavır sergilemektedir.
Cinsel yönelim terapi ile değiştirilebilir mi? Eşcinsellik terapi edilebilinir mi?
Eşcinsellik terapi edilemez!
Eşcinsellik, bir hastalık değildir. Bu nedenle, ortada tedavi edilmesi gereken bir durum yoktur.
Eşcinselliğin, her hangi bir hastalık, bozukluk yahut yanlışlı gelişme olmadığı kesin ve ıspatlanmış bir gerçektir. Gey ve lezbiyenler, tüm toplumlarda her vakit vardı ve var olacaklardır. 1990 yılında, Amerikan Psikoloji Birliği (APA), başarılı bir tedavi konusunda hiçbir bilimsel delil bulunmadığını, açıklamıştır. Tam bilakis, bu tarafta yapılan bir tedavi, sağlıklı insanın hastalanmasına neden olmaktadır. Bunu, heteroseksüel bir bireye, eşcinsellik tedavisi uygulamakla kıyaslayabilirsiniz. Bunun yapılması, mümkün değildir.
Gey ve lezbiyenlerin “böyle” oldukları kolay kolay fark edilebilir mi?
Hayır!
Her ne kadar birtakım gey ve lezbiyenlerin “böyle” oldukları kolay kolay anlaşılabilse de, gey ve lezbiyenlerin büyük bir çoğunluğu, aleyhlerindeki yaygın olumsuz önyargılar nedeniyle, bu durumun öteki bireyler tarafından fark edilmesine, müsaade vermezler. Gey yahut lezbiyenler için saptanmış muhakkak hayat halleri, yoktur. Gey ve lezbiyenlerin, çeşitli hayat biçimleri vardır ve dünyanın her yerinde mümkün olan mevcut her işte ve durumda misyon almakta ve çalışmaktadırlar.
Eşcinseller hangi meslekleri yaparlar?
Gey ve lezbiyenler, mümkün olan mevcut her işte ve konumda misyon yapmakta ve her cins meslekte çalışmaktadırlar. Bir çok gey ve lezbiyen, iş performanslarını önyargılar nedeniyle riske atmak istemedikleri için, cinsel yönelimlerini iş hayatlarında zımnî meblağlar. Bundan ötürü, gey ve lezbiyenler, örneğin fark edilseler, çabucak ayrımcılığa uğrayabilecekleri askeriye üzere ortamlarda da, misyon yapmaktadırlar. Gelişmiş Avrupa ülkelerinde, bir kişiyi kendi cinsel yönelimi nedeniyle ayrımcılığa olağan tutmak, kanuna karşıttır.
Eşcinseller ayrımcılığa maruz kalırlar mı?
21. yy’da Eşcinseller hala daha önemli ayrımcılığa maruz kalıyorlar.
“Farklı” damgası vurulan başka bir çok azınlık üzere, gey ve lezbiyenler de, yanlış anlaşılmış ve önyargıya maruz kaldıklarını hissederler. İşyerinde ve meskende hakaret, baskı, şiddet ve ayrımcılığa uğramak, gey ve lezbiyenlerin maruz kaldığı istismar edilişlerin yalnızca birkaç örneğidir.
Eşcinseller “Çocuk İstismarcısı” mıdır?
Hayır!
Eşcinsellere ait bir öbür önyargı ise, heteroseksüel erkeklere nazaran eşcinsel erkeklerin çocuk suiistimaline daha yatkın oldukları istikametindeki savdır. Bu argüman, yalnızca ayrımcı bir tezdir ve bilimsel araştırmalara dayanmamaktadır ve büsbütün gerçek dışıdır.
Pedofili ve çocuklara karşı cinsel ilgi eşcinsellikle karıştırılmamalıdır. Bir çok araştırma, pedofilinin büyük bir çoğunluğunun heteroseksüel erkekler olduğunu kanıtlamıştır.
AIDS, bir eşcinsel hastalığı mıdır?
Hayır!
Hayır. AIDS (bağışıklık yetersizliği sendromu), bir “eşcinsel” hastalığı değildir. Bu daha çok, korunmasız cinsel münasebet yoluyla heteroseksüellerde olduğu üzere, eşcinseller ortasında da yayılabilen bir hastalıktır. Birebir biçimde, örneğin uyuşturucu müptelalarının enjektörleri ortaklaşa kullanması ile virüs yayılmaktadır. Afrika’da heteroseksüel çiftler ortasında yaşanan korunmasız bağlar hastalığın esas yayılma yolu olmuş. İster heteroseksüel, isterse de eşcinsel olsun tüm toplumsal kümeler ortasında AIDS tabiri ile tanımlanan virüs olan HIV (insan bağışıklık yetmezliği virüsü) enfeksiyonuna yakalanma riski en düşük olan lezbiyenlerdir.
Eşcinsellik olağan midir?
Evet!
Evet. Çalışmalar, tüm insanların %10 ile 15’i ortasındaki bir kısmın eşcinse karşı ilgi duyduğu, sonucunu çıkarmaktadır. Eşcinsellik, tüm ülkelerde, tüm toplum katmanlarında ve tüm jenerasyonlarda, vardı ve var olmaya devam etmektedir. Onların, kamu hayatının her kademesinde, her meslekte ve tüm toplumsal mevkilerde, olduklarını biliyoruz.
Eşcinsellik doğal mıdır?
Evet!
Bugün eşcinselliğin, bir çok hayvan cinslerinde de görüldüğünü biliyoruz ve o, tabiat olarak tanımladığımız varoluşun bir modülüdür. Gey ve lezbiyenler, asla tabiata karşı gelmezler, tam bilakis, kendilerine kendi cinsiyetlerinden bir eş ararken, kendi tabiatlarıyla ahenk içerisinde hareket ederler. Meğer, kendilerinden eşlik talep edildiği için, bir heteroseksüel bir ilgiden kaçmak zorunda kalsalardı, işte o vakit bu doğal olmazdı.
Eşcinsellik kalıtımsal mıdır?
Hayır!
Olmadığı ortadır, zira eşcinsel çocukların büyük çoğunluğunun, heteroseksüel anne babaları ve yeniden heteroseksüel kardeşleri vardır. Eşcinselliğin ne dereceye kadar genetik bağıntılı olduğu, bugüne kadar önemli bir halde ıspatlanmamıştır. Anne babanın, çocuklarının cinsel yönelimleri üzerinde hiçbir tesiri yoktur. Çok sık duyduğumuz “Yanlış Yetiştirme” konusu da, hiçbir temele dayanmamaktadır.
Eşcinsellik ahlaksızlık mıdır?
Hayır!
Eşcinsellik, tam olarak sol elini kullanmak kadar “ahlaksızlıktır”. “Ahlaklı” ve öteki bir halde “ahlaksızlık”, yalnızca davranış formu ile ilgili bir tanımlamadır, lakin kişilik içerisine derinlemesine kök salmış ve tabiat tarafından beşere bahşedilmiş bir yaradılış özelliğini, tanımlamaz.
Yayınlanan yazılar kaynak göstermeden, müsaadesiz kullanılması, kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Yapıtları Maddesine nazaran kabahattir. Yayınlanan yazılar, makaleler, haberler kaynak gösterilerek içeriği değiştirilmemek koşuluyla yayınlanmasına müsaade verilmektedir.
Abdullah ÖZER
Sosyal Çalışmacı, Bilim Uzmanı (Klinik Psikoloji)
Eğitimini almış olduğu Psikoterapi Ekolleri:
- Focusing (DFI)
- Pozitif Psikoterapi (WAPP)
- Psikodinamik Psikoterapi (CSU)
- Ego State Terapi (EST-DE/ESTI)
- Ericksonian Psikoterapi (M.E.G.-DE)
- Logoterapi ve Varoluşçu Tahlil (VFI-Wien)