Patili dostlarımızı hayatlarımıza, konutlarımıza dahil etme oranı gerek ülkemizde gerekse tüm dünyada gitgide artmaktadır. Bilhassa çocukların ve yaşlıların hayvanlarla olan irtibatına baktığımızda, ortalarında ne kadar sıkı bağlar olduğunu rahatlıkla gözlemleyebiliyoruz. Öte yandan bugün bu irtibat halinin, sadece bir evcil hayvan edinme ve ona bakım sağlama ile sonlu kalmadığını; hayvanlarla kurulan münasebetlerin insanlara ruhsal, toplumsal ve fizyolojik açılardan birçok katkı sağladığını da görebiliyoruz. Bu alanda yapılan çalışmalar, evcil hayvan besleyen şahısların empati hünerlerinin daha gelişmiş olduğunu ve tıpkı vakitte günlük hayatta daha az gerilimli olduklarını; bilhassa yalnız yaşayan şahıslar açısından yalnızlık hissini ve buna bağlı depresif kanıları azalttığını ve hatta kimi hayvanların bilhassa dışarı gereksinimlerinden ötürü şahısları spor yapmaya teşvik ettiğini göstermektedir.
Günlük yaşantımızda hayvanların beşerler üzerindeki olumlu tesirlerini inceleyen bilim insanları, bu olumlu tesirleri sıhhat alanında değerlendirmeye başlamış ve hayvanların, insanlarda bilhassa ruhsal açıdan sağladığı yararların görülmesiyle birlikte Hayvan Takviyeli Terapi (HDT) programlar oluşturulmuştur. Bu programlar, kronik bir rahatsızlığı olup uzun müddet hastane tedavisine gereksinim duyan hastaların rehabilitasyon ve tedavilerini kolaylaştırmayı ve tedavi sürecinden optimum sonuçların elde edilmesini amaçlamaktadır. Bu doğrultuda da bir evcil hayvan ile geliştireceğimiz birinci bağ şartsız sevgi ve kabul olmaktadır. Eleştirilmeden, yargılanmadan, bir tavsiye beklemeden, açıkça tüm his ve kanılarımızı dışa vurmamıza imkân sağlayan patili dostlarımızla geliştirdiğimiz ilgiler, hayatımızın temel yapıtaşlarından olan bağlanma ile ilgili bize inançlı, huzurlu bir ortam sağlamaktadır. Bunun yanı sıra; bir canlının sorumluluğunu alma niyetiyle birlikte onu koruyarak, besleyerek, tüm gereksinimlerini giderebilecek yetkinlikle olduğunu gören bireylerin özdeğerlerinin arttığı, bu bireylerin hayatın içine daha çok dahil oldukları görülmüştür.
Son yıllarda dünya genelinde kimi okullarda, hastanelerde, huzurevlerinde ve hapishanelerde hayvan dayanaklı terapi formüllerinden yararlanıldığı ve bunların sayısının gittikçe arttığı görülmektedir. Davranış bozukluğu olan çocuk, ergen ve yetişkinlerin terapi sürecinde korumacılık, şefkat, sorumluluk, iş birliği, yetişkin otoritesine hürmet üzere olumlu toplumsal davranışları arttırma ve agresyonu azaltma üzere mevzularda hayli tesirli olduğu görülmektedir. Bunların yanı sıra yapılan çalışmalar, bir evcil hayvanınızın olmasının başlı başına bir toplumsal dayanak sağladığını, yeni şahıslarla tanışmayı kolaylaştırdığını, aile ilgileri üzere var olan toplumsal bağların kalitesini arttırdığını ve güzelleştirdiğini, fizikî aktivitelerin arttığını söylemektedir. Öte yandan evcil hayvanınızla kurduğunuz bağ ile birlikte; müspet his ve kanılarla alakalı dopamin, serotonin ve endorfin salınımlarının sağlandığı, bağışıklık sisteminin güçlendiği, daha düşük kolesterol düzeylerinin olduğu, ruhsal rahatsızlıkların semptomlarına yönelik ağırlaşmayı azaltması sebebiyle bu münasebetlerin tıpkı vakitte yatıştırıcı olduğu görülmektedir.
Özetle, hayvanlar ile kurulan bağlantıların bize sağladığı bu kadar olumlu ve yararlı tesiri göz önüne alındığında, terapi yahut tedavi gereksinimi olmaksızın, bir evcil hayvanımızın olmasının hayatımızı birçok manada olumlu istikamette etkileyeceğini söyleyebiliriz. Bu olumlu tesirlerden de en çok çocuklarımızın faydalanacağını düşünecek olursak, küçük yaştan itibaren çocuklarımıza hayvan sevgisini aşılamamız kıymetli bir rol oynamaktadır.
