Narsisizmin Sularında Yüzmek
Narsisizmin tarihî kökenine baktığımızda karşımıza Ovidius tarafından anlatılan acıklı bir hikaye çıkar:
Kendine âşık olanlara aldırmayıp, onları karşılıksız bırakan ve çok hoş bir peri kızı olan Ekho, bir gün avlanan bir avcı görür. Narkissos ismindeki bu avcı çok güzeldir. Ekho bu genç avcıya birinci görüşte âşık olur. Lakin Narkissos bu sevgiye karşılık vermeyerek, peri kızının yanından uzaklaşır. Ekho bu durum karşısında günden güne eriyerek, kara sevda ile içine kapanarak ölür. Bütün bedeninden arta kalan kemikleri kayalara, sesi ise bu kayalarda ‘eko’ dediğimiz yankılara dönüşür.
Olimpos dağında yaşayan ilahlar bu duruma çok kızar ve Narkissos’u cezalandırmaya karar verirler. Günlerden bir gün av izindeki Narkissos susamış ve bitkin bir biçimde bir ırmak kenarına gelir. Buradan su içmek için eğildiğinde, sudan yansıyan kendi yüzü ve bedeninin hoşluğunu görür. O da daha evvel fark edemediği bu hoşluk karşısında adeta büyülenir. Yerinden kalkamaz, kendine âşık olmuştur. O ana dek kimseyi sevmediği kadar, sevmiştir kendi imajını. O biçimde orada ne su içebilir, ne de yemek yiyebilir, tıpkı Ekho üzere Narkissos da günden güne erimeye başlar ve orada yalnızca kendini seyrederek ömrünü tüketir.
Günümüze baktığımızda narsisizm toplumda, çok fazla bencil, yalnızca kendini düşünen beşerler için kullanılmakla birlikte, aslında kişinin kendini beğenmesi, sevmesi, kendini pahalı görmesi ile ilgili bir kavramdır. Bu minvalde narsisizm sağlıklı bir durumdur. Ama bir adım ötesi kişilik bozukluğuna sarfiyat.
Ferit de bunlardan birisiydi yalnızca. Eşiyle çift danışmanlığı almaya geldiklerinde, lisana getirdikleri bahis birbirleriyle bağlantı kurmakta zorlanıyor olmalarıydı. Eşi Seval avukattı. Ferit ise inşaat mühendisiydi. Kendine ilişkin bir inşaat şirketi vardı. Dışarıdan bakıldığında hayli kibar, konuşkan, centilmen, esprili ve eşine karşı epeyce ilgili bir adamdı. Lakin tek tek seansa aldığımda duyduklarım beni sahiden çok şaşırttı.
Seval: Ferit benim birinci aşkımdı. Kendisi Adana’lı. Ben İzmir’liyim. Benim en büyük sıkıntım beni daima aşağılaması. “Sen ne yapıyorsun ki, niçin çalışıyorsun ki, ben zati daha çok para kazanıyorum, senin çalışmana gerek yok ki” halinde daima bir değersizleştirme içerisinde. Kendini çok aşırı seviyor. Arkadaşlarımızın yanında en ufak bir fikir ayrılığımızda çabucak beni tersliyor ve aşağılıyor. İnanın artık dayanamıyorum. Ayrılmayı düşünüyorum. Düzeleceğine de inanmıyorum doğrusu.
Danışman: Ne vakittir bu türlü pekala?
Seval: Birinci tanıştığımızda bu kadar değildi. Lakin ben kendi avukatlık ofisimi açıp, düzgün para kazanmaya başladığım vakit, ufak ufak reaksiyonları artmaya başladı…
Narsisistik kişilik bozukluklarında en çok karşılaşılan danışan tiplemelerinden biriydi Ferit. Bu şahısları, kendilerine en yakın olan beşerler da dahil diğerlerinin muvaffakiyetlerini kıskanır ve bunu yıkmaya, azaltmaya çalışırlar. Kibirli ve küstah olabilirler birden fazla vakit. Kendilerinin özel ve eşsiz olduklarına inanırlar, çok beğeni isterler.
Çocukluk kökenlerine bakıldığında ise, ebeveynlerinden ilgi, övgü ve beğeni almış, şımartılmışlardır. Lakin temel ilgiden mahrumdurlar. Dokunulmamış, öpülmemiş, kucaklanmamışlardır. Görülmemiş ve duyulmamışlardır. Gerçek sevgiyi deneyimlememişlerdir. Giderilmemiş duygusal muhtaçlıkları vardır.
Bu bireyler çoklukla cazibeli ve öbür insanların takdirini kazanmış partnerler seçerler. Evvel partnerlerine taparlar, bir mühlet sonra ise küçük kusurlarını ve eksikliklerini görerek onları değersizleştirmeye çalışırlar. En büyük sebep ise kendilerindeki kusurları örtmeye çalışmalarıdır.
Yaşadıkları en büyük hezeyan ise içlerindeki boşluk duygusudur. Sık sık içsel mana eksikliği yaşarlar. İçlerindeki çocuğun giderilmemiş duygusal gereksinimleridir bunlar.
Dönüp dolaşıp kürkçü dükkanına geliyoruz tekrar. Aile.
Temellerin atıldığı, kişiliklerin oluştuğu, beyindeki nöral ağların örülmeye başlandığı, hayattaki birinci adımların öğrenildiği aile yapısı. Sevaller Feritler ve daha kaç evlatlar bu dünyaya gözlerini açtıklarında, ne aşağılanmayı hak ediyorlar, ne de sevilmemeyi, ne terslenmeyi, ne de görülmemeyi…
Sevgiler