Kişiyi saçlarını ya da kıllarını yüzey derisinden ayıracak biçimde çekmeye zorlayan bir saplantı ya da karşı konulamaz bir dürtü olarak tanımlanan bu hastalığın ismi trikotillomanidir.
Trikotillomani sözcük yapısı bakımından Yunanca kaynaklı üç sözden oluşuyor: Saç (thrix), çekme (tillein) ve mania (mani, duygusal taşkınlık).
Saç ya da kaş kirpik, ya da başka beden kıllarını yolma davranışı öncesinde kişi rahatsız edici bir gerginlik yaşar. Kıl koparmak için giderek artan istek ve gerili kılı yolduğu vakit yerini kısa müddetli rahatlamaya bırakır. Saç yolma davranışı, uzun müddette başta çeşitli alanlarda kelliğe neden olabiliyor, ya da bilhassa kasıklar ve koltuk altından kıl koparılması durumunda daha sık olan abseler oluşabilir. Kimi vakit hasta kopardığı kılları yutabilir, bu durum kronik biçimde devam ederse bağırsaklarda top haline gelen kıllar barsak tıkanmalarına sebep olabilir. Bazen de trikotillomani hastası kendi saçını ya da beden kıllarını koparmaz lakin diğerinden koparmak, halı ya da oyuncak tüylerini koparmak, evcil hayvanlardan kıl koparmak üzere farklı davranışlar gösterebilir.
Her ne kadar hastalık çocukluktan yaşlılığa her yaşta görülebilse de çoklukla 12–13 yaşlarında ergenliğe geçiş devrinde başlar. Kızlarda daha fazla görülmekle birlikte bıyık sakal koparan erkeklerin de sayısı az değildir. Ancak bayanlar koparma sonrası başta beliren kelliği saklamakta zorluk çektikleri için tedaviye daha sık başvururlar. Erkeklerde kelliğin toplumsal olarak kabul görmesi, sakal ve bıyıktaki açıklıkların tıraş olarak kapatılabilmesi sebebiyle hastalık daha rahat saklanabilir.
Trikotillomaniye sık olarak depresyon, dert bozuklukları, alkol ve husus kullanımı ve öbür dürtü denetim bozuklukları eşlik eder. Tedavide saç yolma davranışını tetikleyen faktörleri tespit ederek bu davranışı değiştirme ya da ya da bu faktörlere karşılık olarak verilen saç yolma davranışını önlemeye yönelik hünerleri hastalara öğretme hedeflenir. Bireyden hangi gün kaç tel kıl kopardığını, koparmayı tetikleyen davranışlar, alakalı his ve fikirleri kaydetmesi istenir. Kimi vakit kıl koparmayı fizikî olarak engelleyecek parmak bandajları, bereler de kullanılır. Zira kıl koparma birden fazla vakit farkına varılmadan, otomatiklik kazanmış halde yapıldığı için bu fizikî maniler ve kayıtlar kişinin kıl kopardığını fark etmesini sağlayacaktır. İlaç tedavileri de hastalığın belirtilerini hafifletir.