Kernberg bu kitabında Kohut’u yıkıcılığa ve saldırganlığa incelemeye imkan vermemesi sebebiyle eleştiriyor. Şiddetli transfer ve karşı transferi terapinin aslı olarak kıymetlendirerek bunları tüm kitap boyunca ele almış. Narsisistin, savunma bakımından sınırduruma benzediğini lakin sınırdurumdan ‘’daha düzgün psikososyal işlev’’ gösterdiğini savunmuş. Kendi fikirlerini açıklamadan evvel literatür incelemesini bize sunmuş. Literatürde genital öncesi devir (özellikle oral periyot saldırganlık) üzerinde durulmuş. Psikotik ve sınırdurumun ayrımını yapmış, sınırdurumun savunma sistemlerini (bölme, ilkel idealleştirme, yansıtmalı özdeşim, inkar) olarak açıklamış. Karşı transferi muhakkak kaçınılması gereken bir şey olarak görmemiş, hastadaki ‘’gerileme derecesini’’ anlamada yardımcı olabileceğini savunmuştur. Olumsuz transferin ‘’yeniden kurma’’ gayretlerine gerek kalmadan diğerleriyle bağlantılarında sistematik incelenmesini, olumlu transferin ‘’işbirliği’’ için korunmasını tavsiye etmiştir.
Klinik seyirde, semptomlardan evvel ‘’Betimleyici Karakter Tanısı’’nın koyulmasını, zira nevrotik semptomların hastalığın ciddiyeti açısından faydalı göstergeler olmadığını savunmuştur. Histerik, çocuksu ve narsisistik, antisosyal şahısların seyirlerini göstermiş. Narsisizmi, oral hiddetin yansıtılmasıyla irtibatlı paranoid özelliklere karşı bir savunma olarak yorumlamış, patolojik obje sevgisi ve patolojik kendini sevme biçimlerinin tıpkı anda gelişmesi olarak yorumlanmış.
Narsisizmde; derin obje ilgisi yokluğunu, patolojik ben, patolojik üstben durumlarını göstermiş. Terapi ilgisinin obje alakaları niteliğini ortaya koyduğunu savunmuş. Teşhisi öncelikle “iyi” ve “kötü” benlik ve obje temsillerinin savunmacı olarak ayrılması olan ‘’bölme’’ düzeneğini içeren karakteristik ego patolojisine dayandırmış. Terapötik strateji olarak olumsuz transferin ve patolojik savunmaların sistematik olarak araştırılmasını vurgulamış.
Kernberg’e nazaran, Narsisizm; narsisist kişinin, ortaya çıkan paranoyak dünya görüşüne karşı bir savunma olarak patolojik büyüklenmeci benlik” dediği “tamamen iyi” bir idealize benlik kavramı oluşturduğu “borderline kişilik tertibinin özel bir komplikasyonudur” Buna karşılık, borderline kişilik tertibine sahip insanların, çok kutuplaşmış ve bütünleşmemiş benlik ve öteki kavramlara olduğunu ve insanları yahut kendilerini büsbütün âlâ olarak idealleştirme yahut onları büsbütün makûs olarak bölme eğiliminde olduklarını. Olumlu ve olumsuz benlik ve öbür görüşler ortasında süratli bir formda arka arda gidip gelebildiklerini yahut büsbütün güzel yahut büsbütün berbat bir benlik oluşturduklarını tabir etmiş. Yapamadıkları şey, güzel ve berbat nitelikleri tek bir kutuda birleştirmektir. (Bölmenin tersi)
Normal Narsisizmi Etkileyen Ruh İçi Yapılar;
1-) Ülkü Kendilik ve Ben Gayeleri 2-) Obje Temsilleri 3-) Üstben Faktörleri- (Ben İdeali) 4-) İçgüdüsel-Bedensel Faktörler 5-) Dış Faktörler
