Tik; Sistemsiz bir halde tekrar eden, şahısların denetim edemediği, kompleks ya da kolay hareket yahut seslere verilen isimdir. Tikleri olan bireyler bu hareketleri yapma gereksinimi hissetmektedir. Hareket ya da seslerin tekrarlanmasının akabinde ise ruhsal olarak rahatlamaktadırlar. Tik sorunu her yaş bireyde görülse de sıklıkla küçük yaştaki çocuklarda rastlanır. Birinci ve orta okul çağındaki çocuklarda sıklıkla tik sorununa rastlanmaktadır.
Tourrette sendromu olarak isimlendirilen tik Bozukluğu; Göz kırpma, baş sallama, omuz silkme ve bunun üzere kolay hareketlerle kendini gösterebileceği üzere birden fazla istemsiz hareketin birebir anda ortaya çıkmasıyla da kompleks halde gözlemlenebilir.
Tourette Sendromu Nöropsikiyatrik bir hastalıktır; Hastalığın ismi, 1885 yılında hastalarla çalışma yapan ve sendromu tanımlayan Fransız tabip Gilles de la Tourette’ten gelmektedir.
Tik bozukluğu daha çok 3-9 yaş aralığındaki çocuklarda rastlanır. Belirtiler ekseriyetle boyun ve baş bölgelerinde ortaya çıkar. Birinci semptomlar ortasında göz kırpma, omuz silkme ve başı ileri geri sallama üzere hareketler vardır. tanılama için bu hareketlerin muhakkak bir mühlet devam etmesi gerekmektedir. Bu tik bozukluğunun bilinen rastgele bir tedavisi olmasa da şiddetini azaltmaya yönelik ilaç tedavisi ve psikoterapi üzere prosedürler uygulanmaktadır.
Tik Bozukluğunun Nedenleri
Genetik eğilim ve toplumsal zorlanmalarla ilgili faktörler
Gerilim ve telaş faktörü
Çok denetimci, baskıcı aile tavırları
İlgi ve sevgi eksikliği, yetersizliği
Çocuğu daima olarak eleştirme, davranışlarına müdahalede bulunmak
Çocuktan performansının üstünde yüksek beklentide bulunmak
Arkadaşları ve kardeşiyle kıyaslanması
Aile içi sıkıntılar ve sorunlar
Telaş veren, inançsız bir ortam
Kardeş kıskançlığı
Aile tarafından çocuğun tikleri konusunda daima uyarılması
Çocuğun kendini ruhsal olarak baskı altında hissetmesi
Çok muhafazacı aile tavırlarıyla yetişmesi
Aileler Nelere Dikkat Etmelidirler?
Aile tik bozukluğu olan çocuğuna daima ikazda bulunmamalıdır. Sorunun altında yatabilecek nedenlere odaklanmalıdırlar. Bu manada örneğin muhakkak yerlerde bilhassa rahat gerilim altında olmadığı yerlerde tik davranışını daha az sergilediklerini görebilirler. Buradan bu durumu aileler “çocuğum istediğinde yapmıyor kendi kontrolünde” halinde bir yorumlamada bulunmamalıdırlar. Ailenin çocukta meydana gelen tiklere daima müdahale etmeye çalıştığında ortaya çıkan gerginlik sonucunda çocuktaki tikler artış gösterir.
Bu yüzden çocuğun tikleri görmezden gelinmeli çocuk rencide edilmemelidir. Tik bozukluğunun tedavi edilebilir bir rahatsızlık olduğu unutulmamaldır. Bu yüzden öncelikle ailelerin kendi tasa durumlarını denetim etmeleri düzgünleşme sürecini hızlandıracaktır. Aileler çocuğun ayrıntılı kıymetlendirilmesi, tiklerin altında yatan nedenlerin araştırılması, tik bozukluğuna eşlik eden rastgele bir öteki durumun olup olmadığının saptanması için bir uzmandan dayanak almalıdırlar. Tik bozuklukları aile, öğretmen ve tedavi grubuyla iş birliği içerisinde tahlile kavuşturulmalıdır. Çocuklarla çalışırken bilhassa oyun terapisi metodu çocuğun his fikir ve isteklerini söz etmelerine imkan sağlamaları açısından onlara inançlı bir ortam oluşturmakta ve güzelleşme de tesirli bir metot olarak kullanılabilmektedir.