DİLAN KUTLU
Özel kesimde öğretmenlik yaptıktan sonra çiftçilik yapmaya karar veren Tan Su Göktepeli, 2 yıldır Şanlıurfa Hilvan’da aileden kalan topraklarını ekiyor. Üretmekten keyifli olsa da susuzluk ve maliyetler nedeniyle umutsuz olan bayan üretici, ” Fırat Irmağı‘ne uzaklığım tam 4 kilometre lakin benim suyum yok. Bugün bu kadar emek, bu kadar masraf karşılığını bulamıyor. Hasadımızı yapıyoruz lakin sevincimiz kursağımızda kaldı” dedi.
Hilvan Şanlıurfa’nın en verimli tarım yerleri olan bölgelerinden biri. Göktepe köyünde yaklaşık iki yıldır çiftçilik yapan 28 yaşındaki Tan Su Göktepeli, özel bölümde bir mühlet öğretmenlik yaptıktan sonra aileden kalan yerleri ekmek için köyüne döndü. Mercimek eken üretici Fırat Irmağı’na 4 kilometre uzaklıkta olmalarına karşın yerlerini sulayamadığından şikayetçi. Nedeni de Güneydoğu Anadolu Projesi’nin yıllardır bitirilememesi, bölgeye suyun verilmemesi.
“ELEKTRİK DAYANAĞI YÜZDE 45’TEN 25’E DÜŞÜRÜLDÜ”
Bölgede yaşanan su derdi nedeniyle sulama için sondaj kuyuları kullanılıyor. Lakin tarımda kullanılmak için devlet tarafından sübvanse edilen elektriğin yüzde 45’i bu yıl yüzde 25’e düşürüldü. Elektrik artırımlarıyla bir arada bu durum üreticileri daha da büyük ezaya düşürdü. Göktepeli, geçen yıl sondaj kuyusunun maliyetinin 5 bin bu yıl 10 bin olabileceğini söylüyor.
“TEMEL SORUNUMUZ SU”
Genç çiftçi Tansu Göktepeli, yaşadığı ezaları ANKA Haber Ajansı’na şöyle anlatıyor:
“Biz ilçe olarak Fırat’ın kıyısında bir ilçeyiz. Lakin bizim topraklarımızda su yok. Bizim temel sorunlarımızın başında su geliyor. Bugün su yok diye istediğimiz randımanı elde edemiyoruz. Emeğimizin karşılığını alamıyoruz. Çok artan maliyetler ve kuraklığın getirdiği sıkıntılar yüzünden birçok çiftçi artık çiftçilik yapmayı bıraktı.
“FIRAT IRMAĞI’NA UZAKLIĞIM TAM 4 KİLOMETRE LAKİN BENİM SUYUM YOK”
Mercimek hasadının ikinci günündeyiz. Mercimeği topladık, kurutmaya bırakıyoruz ancak su olmadığı için bölgede emekçi tutamıyoruz, tutamadığımız için eserimiz yerde kalıyor. Fırat Irmağı’na uzaklığım tam 4 kilometre lakin benim suyum yok. Bugün bu kadar emek bu kadar masraf karşılığını bulamıyor. Sebebi yeniden su.
“BURADAKİ YERLER BÖLGENİN BİRİNCİ SINIF ARAZİLERİ”
Biz bugün hasadımızı yapıyoruz lakin sevincimiz kursağımızda kaldı. Üç gündür arka arda mazota yapılan artırımlar yüzünden artık kaldıracağımız ekini tarladan çıkarmadan bir sonraki ekinin maliyetlerinin telaşına düşüyoruz. Buradaki topraklar bölgenin birinci sınıf toprakları. Birçok çiftçi gelip benim üzere çiftçilik yapmak istemiyor, bunun sebebi de ziyan etmek istemiyor. Kuraklığın getireceği tesirler yüzünden artık biz burada değil bir tohum atmak tarlanın başına gelmeye korkacağız””