Lotus Çiçeği, ruhsallığı, maneviyatı ve paklığı simgeleyen en güzel çiçeklerinde başında geliyor. Yağmur ormanlarının kirli sularında çiçek açan lotus çiçeği, hoşluğu ve saflığı ile budizm ve hinduizm üzere inançlarında sembolü olmayı başarabilmiştir. Bununla birlikte birçok eski medeniyet içinde lotus çiçeği, kutsal sayılır. Bilhassa Antik Mısır’da lotus çiçeğine ziyadesiyle bedel verilirmiş.
Lotus çiçeğini özel kılan bir öbür ayrıntı ise çiçeğin yetiştiği bölge oluyor. Özellikle bataklık, çamurlu arazi üzere alanlarda yetişen lotus çiçeği, yetiştiği kirli ortama karşın pak kalabiliyor. Üzerine konan tek bir toz zerresini bile temizleyebilen lotus çiçeği, bembeyaz bir hoşluk ile karşısına çıkanları selamlıyor.
Hayatımızda da bu döngüyle kesinlikle karşılaşıyoruz. Bir öğretmen aslında potansiyeli olan lakin arkadaşlarına kapılan bir öğrencisinde, bir anne daima ağlayan, sorumluluklarını yerine getirmeyen lakin özünde uyumlu çocuğunda, bir usta aslında yetenekli olup bir yanılgı yapan çırağında bir lotus çiçeği arıyor.
Belki de insan olmanın zorluklarından biri de kötülüklerinden içinden düzgünlüğe ulaşmak.. Dünya hırsını karşına almak, hoş kıymetleri tercih etmek..
Çöldeki vaha bu yolun sonundadır kimbilir..
Gökkuşağı için sağnağı yaşamak gerekir kimbilir…