Odaklanmış dikkat (konsantrasyon) zihnimizi şimdiki vakitte, sabit ve sakin tutmayı öğrenmektir. Bu muğlak bir yetenek değil, günlük hayatta sıkça kullandığımız bir marifet aslında. Artık günümüzde çok fazla şeyle meşgul olduğumuzdan ekseriyetle dikkatsiziz ve ilgilendiğimiz husus ne olursa olsun ‘ o anda ve yalnızca o işle ‘kalmakta zorlanıyoruz.
Konsantrasyon, seslere,bedensel duyumlara, nefese ve kimi meditasyon çeşitlerinde bir söze dikkat edilerek geliştirilebilir.
Uygulama sadedir lakin çok kolay olduğu söylenemez.
Zihin her dağıldığında, eleştirmeden ve yargılamadan, dikkati yine bir farkındalık objesine çevirmek gerekir.
Bu tıpkı bir yavruyu eğitmek üzeredir. Nasıl bir yavru canlıyı azarlamadan yada makûs davranarak eğitmiyorsak, zihnimiz dağıldığında da kendimize karşı sert olmamayı öğreniriz.
Bu türlü olmak zihnin tabiatıdır. Zihnimiz binlerce defa dağıldıktan sonra bile tekrar başlamakta sorun olmadığını öğreniriz.
Bu süreçte kendimizle arkadaş olmayı da öğreniriz.
Bu uygulama, geçmişle ilgili tekrarlayıcı fikirleri bırakmayı, yanılgılarımız ve pişmanlıklarımızda kaybolmamayı ve geleceğe dair fantazi ve hayallere kapılmadan, şimdiki anda kalabilmeyi imkanlı kılar.
Konsantrasyon geliştirme ile zihin, daha az kırılgan, daha kararlı ve istikrarlı hale gelir.
Odaklanmış dikkat, Meditasyonun yapı taşıdır.
Meditasyon ise “Yaşamdan kaçmadan, sahiden hayatta olmak için bir hazırlıktır.”
-Thich Nhat Hanh.