🕯️”Çocukluğumuza dair anılar biz psikologların en ilgilendiği başlıklardan birisi. Bugün kim olduğumuzu belirleyen ayrıntılar geçmişimizde gizli. Nasıl bir ortamda yetiştik, nasıl bir halla yetiştirildik, nelerden eksik bırakıldık ya da nelere fazla maruz kaldık bunların hepsi bizim hayat çizgimizin istikametini tayin etti şimdiye dek. Bu sebeple ayrıyeten değerli geçmiş yaşantımız.
Fakat geçmişe büsbütün takılıp kalmak ve bugün olduğumuz hal için geçmişteki olayları ya da şahısları suçluyor olmak sorumluluktan kaçmanın ve harekete geçmiyor olmanın mazereti haline gelmemeli. Bugün farklı kurallarda farklı sonuçlar elde edebiliriz ve bunu yapabilmenin birinci şartı kendi yaşantımızla ilgili sorumluluğu ele almak. Geçmişte yaşananlar ya da yaşatılanlarla ilgili bireyleri ya da durumları suçlamanın tek yeterli yanı bireye ikincil bir yarar sağlaması. Bu yararsa yalnızca kendimizi haklı çıkarmak. Halbuki maksadımız memnun olmak, güzel hissetmek ve sağlıklı olmak. O vakit suçlamanın ve serzenişte bulunmanın sonlandığı ve sorumluluk alarak bundan sonrası için adımların atıldığı yeni başlangıçlara gereksinimimiz var demektir. “Terapi, suçlamanın bitip sorumluluğun ortaya çıktığı yerde başlar.” demiş Irvın Yalom. Geçmişle yüzleşmek, hisleri hissetmek ve daha uygunu için sorumluluk alarak yoluna devam etmek. Terapi sürecinin şahane bir özeti oldu bu kelam galiba…