Sınırlarınız sizin kişiliğinizi belirler. Hudut sözü birinci başta tahminen sizi kısıtlıyormuş üzere hissedebilirsiniz. Bu durum epeyce olağandır. Sonuçta hudut sözü epey geniş bir kavramdır. Hudut dediğimizde en genel haliyle aklınıza dünya haritası gelebilir. Her ülkenin hudutları keskin bir biçimde çizilmiştir. Tıpkı biçimde harita makul bir ölçekte düzenlenerek o ölçüye uygun hudutlar içerisinde gösterilmiştir. Somut olan sonları göstermek ve açıklamak kolaydır ama soyut olan sonları çizmek ziyadesiyle sıkıntı olabiliyor bazen. Şahsî hudutlarımızı belirlemek üzere. Şahsî hudutlarımız bizim özgürlük alanlarımızdır aslında. Her ne kadar hudut sözü bizi kısıtlıyormuş üzere hissetsek de aslında şahsî sonlarımız sayesinde özgürleşebiliriz.
Hayatta birinci tecrübeleri aile yaşantımızda elde ediyoruz. Dünyaya dair pek çok kavram da burada öğreniyoruz. Anne-baba-çocuk ortasında kurulan inançlı bağ, sağlıklı bir benlik şuurunun oluşmasına ve kişinin kendini bedelli, kıymetli hissetmesine yol açar. Benlik şuuru, sizin etraf tarafından algılanma biçiminiz, ne olduğunuz ve ne olmanız gerektiği ile ilgili niyetlerdir. Benlik algısı ise benlik şuurunu kendinize has değerlendirmenizdir.
Olumlu bir benlik algısı geliştirmek için öncelikle kendimizi tanımamız, kendimizi olduğu üzere kabul etmemiz, kendimizi söz edebilmemiz, kendimizin farkında olarak sağlıklı toplumsal alakalar kurabilmemiz gereklidir. Şahsî sonlarımızı koruyabilmek için bir öncelik sıralaması yapmamızda yarar vardır. Kimseyi kırmayayım diyerek herkesin her teklifini kabul etmeniz yahut herkesin isteğini yerine getirmeniz sizi daha sevilen, daha toplumsal ve özgüvenli bir insan haline getirmez. Bilakis kendinizi daha yorgun, üzgün, diğerlerine bağlı/bağımlı hissetmenize neden olur. Daha çok sevilmek, sayılmak, huzur ortamında yaşamak, çatışmadan uzak kalmak uğruna gözden çıkardığınız hudutlarınız sizin hapishanenize dönüşür. “Hayır” diyemediğinizde özgür değilsinizdir. Hayatınızın ipleri oburlarının elindedir. Hayatınızdaki herkes iplerinizden çekiştirerek oradan oraya savuruyordur sizi. Ne bir yere ulaşabiliyorsunuzdur artık ne de kim olduğunuzu ve aslında ne istediğinizi düşünecek gücünüz kalmıştır.
İdeal hududu bulmak çok kıymetlidir. Hudutlar, katı kurallar ve prensipler değildir. Diğerlerine ördüğünüz duvarlar da olamaz. Sizi ulaşılmaz değil, sağlıklı ve keyifli kılmak üzere fonksiyonel olmalıdır hudutlarınız. Birini reddederken öncelikle niyetinizden emin olun. Sahiden yapmak istemediğiniz bir şeyi mi geri çeviriyorsunuz, birinin canını sıkmak-haddini bildirmek için mi yoksa insanları reddedebildiğinizi kendinize kanıtlamak istediğiniz için mi o denli davranıyorsunuz? Bu ayrımın farkında olmak çok fonksiyoneldir.
Kendinize verdiğiniz sözlerde ve sonlarınızı belirlerken etrafınızdakilere verdiğiniz yanıtlarda dengeli olmak çok değerlidir. Bir gün mutlaka karşı çıktığınız bir kararı sonraki gün güle oynaya kabul ediyorsanız davranışlarınızdaki çelişki evvel kendinize olan inancınızı daha sonra ise toplumsal ilişkilerinizdeki dengeli imajınızı zedeleyebilir. Bu nedenle sonlara sahip çıkma dileğinizi irade gücünüzle taçlandırmanızda yarar olacaktır. İkna edilebilir olmanız, sizin sonlarınıza sahip çıkamadığınızı gösterir.
“Özgürlük”, sınırsız olmak demek değildir; tam bilakis net ve güçlü sonlara sahip olabilmenizle ilgilidir. Yani nitekim evet demek istemediğiniz durumlara “hayır” diyebildiğiniz ölçüde özgürlük alanınıza sahip çıkarsınız. Özgürlük ve özgüven, yalnızca ömür kalitenizi yükseltmez, özel ilgilerinizden toplumsal ilgilerinize, iş hayatınızdan konut hayatınıza kadar bütün alanlarda kendinizle ilgili çatışmalarınızı ve çekişmelerinizi onarır. Zira insan diğeriyle çatışırken bile aslında yalnızca kendisiyle hengame ediyordur. Değersizlik hissiyle baş edebilmenin temel yollarından biri dışarıdan gelecek hiçbir onayın beklentisi içine düşmemektir.
Fazla beklenti, kişiyi mutsuzluğa iten temel sebeptir. Bu durum her yerde; iş hayatında da ikili ilgilerde de toplumsal yaşantıda da geçerlidir. Güzel ya da berbat, gerçek ya da yanlış iradenizle ve özgüveninizle kendi kararlarınızı alabiliyor olmanız çok kıymetlidir. Özgüven ve irade, varlık ve benlik sonlarının korunması, sağlıklı bir insan psikolojisi ve kaliteli bir ömrün sürekliliği açısından üzerinde çalışılması gereken iki pahalı faktördür.
Bu nedenle sonlarınızı bilmek, sizi özgürleştirir. İnsanları reddetmek sizi sevilmeyen, istenmeyen birisi haline getirmez. Tam aykırısı kendini bilen, önceliklerini gerçek sıralamış, prensipli ve dengeli biri olduğunuzu gösterir ve sizi görünmeyen fakat sizi yıpratan fazla yüklerinizden kurtarır.