Ülkemizde dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu sanıldığından daha yaygın bir durum olup çocuklukta başlayan, birtakım durumlarda yetişkinliğe kadar devam eden, hayatını sağlıklı sürdürebilirliği konusunda sorunlar yaşatan bir durumdur. Genel olarak dikkat eksikliğini bozukluğu tembellik, hiperaktivite bozukluğu ise yaramazlık olarak görülür, hatta zeki çocuğun yaramazlık yaptığı sanılır. DEHB Bozukluğu nöro-gelişimsel ve nöro-davranışsal bir bozukluktur. Çocuklarda ve yetişkinlerde görülebilir. Türkiye’de okul çağındaki çocuklarda %3 ile %6 ortasında görülür. Kız çocuklarında daha çok dikkat eksikliği görülürken erkek çocuklarında hiperaktivite bozukluğu daha yaygındır.
Dünyada çocuk ve ergende %5-%7,1 görülmektedir. Erişkinlerde %2,5 görülmektedir. Bu çocuklarda olumsuz benlik algısının gelişmesi mümkün görülmektedir. Hakikaten olumsuz bir benlik geliştiren öğrencinin akademik başarısı, özgüven sıkıntıları, davranış sorunları(saldırganlık), konuşma ve bellekte meseleleri, toplumsal ilgilerde sorunlar yaşamaktadırlar. Çoklukla hem çocuklar hem de aileler dikkat eksikliğini ve hiperaktivite bozukluğunun olduğunun farkında değildirler. Bu nedenle de tedaviye gereksinim görmezler. Ebeveynler dikkat eksikliği yada hiperaktivite bozukluğu olan çocuklarını
kesinlikle tedavi ettirmelidir kendileri de bu tedaviye dahil olmalıdırlar. Bu doğrultuda çocukların durumları kadar ailelerinin tavırları da incelenmektedir. Nasıl bir ailede yaşadığı, anne babanın tavrı, çocuk üzerinde epey tesirli bir durumdur, bu durumun tam aksisini düşündüğümüzde dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu görülen çocuklar ailelerini de olumsuz etkilemektedir, Ailelerde özelliklerde annelerde telaş gerilim oranları yüksek, depresyon ve toplumdan uzaklaşma üzere durumlar yaşamaktadır.
Tedavi edilmez ve dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu devam ederse yetişkinlik devirlerinde sık iş değiştirme, depresyon, anti-sosyallik, bağımlılık üzere birçok sorunla karşılaşabilirler. Bu durumu olan çocuklar ile erken devirde ilgilenilir ise ilerisi için çok daha kendisiyle barışık, toplumsal ilgileri kuvvetli, akademik başarısı yüksek bireyler olabilirler. Yapılabilecek tedavi metotlarımıza baktığımızda birinci evvel teşhis konulabilmesi açısından test uygulanmalı, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanısı alan çocuk psikoterapiye başlamalı, birtakım durumlarda ise psikoterapi ile birlikte psikiyatristin vermiş olduğu ilaçla tedavi edilmeli. Psikoterapi ve ilaç birbirini desteklemektedir.
Bu süreçte ailelere düşen ise hayli sabırlı olmaları, dikkatlerini geliştirecek etkinliklerde bulunmalı, bir arada vakit geçirmeleri, sohbet etmeleri, tablet telefon üzere çocuklarımızın dikkat mühletini azaltıcı …..uzak durulmaya çalışılmalı, asla çocuklar ile çatışmaya girilmemeli kendilerini çok güzel anladığımızı ve onların her vakit yanlarında olduğunuzu hissettirmeniz gerekmektedir. Sevgi ve inanca doyan çocuklar yetişkinliklerinde çok daha keyifli ve huzurlu olmaktadırlar.
Sevgiyle kalın…